Het mandenmakersmuseum









De mandenmakerij bepaalde eeuwenlang het economische leven van het dorp Emsdetten. De landsheer‚ de Fürstbischof van Münster, gaf de Emsdettener mandenmakers een monopoliepositie binnen het vorstendom Münster. Een tot in de 16e eeuw teruggaande gilderegel, verbood het mensen van buiten het vak dit handwerk uit te oefenen. Verdere belangrijke punten van deze gilderegels waren: de zekerheid dat mandenmakers voldoende inkomen hadden door een begrensd aantal leerlingen; de leerlingen moesten door een voorgeschreven leertijd en het vervaardigen van een “Meesterstuk” hun kunnen tonen; het bemiddelen bij meningsverschillen, het snijden van de wilgen en de verkoop van de manden.
Kennis en termen van de mandenmakerij werden mondeling van generatie tot generatie doorgegeven. Veel platduitse benamingen zoals van de verschillende onderdelen van de mand, het gereedschap en de werkzaamheden zijn bewaard gebleven.
Quellen:
Willi Colmer, Emsdetten. Ortsgeschichte vom Mittelalter bis zum 20. Jahrhundert. Emsdetten 2003, S. 263-283
Das Wannenmachermuseum zu Emsdetten. Darstellung und Geschichte eines alten Handwerks. Hrsg. Stadt Emsdetten.
Emsdetten 1986, S. 4-35
Jürgen Buschmeyer, Emsdetten vom Dorf zur Stadt. Greven 1988, S. 59-66
Gruß aus Emsdetten. Hrsg. Heimatbund Emsdetten. Emsdetten 201, S. 275-278
Abbildungen
Fotosammlung Heimatbund Emsdetten
Fotos teilweise von Thomas M.Weber